درمان سرطان سینه
سرطان سینه از بافت سینه و معمولا سلول های موجود در مجاری شیری آغاز می شود. این سرطان عمدتا در خانم ها مشاهده می شود اما آقایان نیز می توانند به سرطان سینه مبتلا شوند.
شبکه ای از غدد لنفاوی در نزدیکی سینه قرار دارد که بخشی از سیستم لنفاوی هستند و در سراسر بدن پخش شده اند. این غدد لنفاوی و رگ های لنفاوی محتوی مایع زرد رنگی به نام لنف هستند که در سیستم لنفاوی به گردش در می آیند.
این سیستم، مواد زائد را جمع آوری کرده و به رگ ها تخلیه می کند. سلول های سرطانی آزاد شده از بافت سینه می توانند در این گره های لنفای گیر کنند.
مواردی از قبیل سن، سابقه خانوادگی و سبک زندگی مانند استعمال دخانیات و یا چاقی، در بروز این سرطان دخیل هستند.
فهرست محتوا
نشانه های مرتبط با ابتلا به سرطان سینه
علائم سرطان سینه عبارت اند از:
- وجود توده در سینه
- تغییر اندازه و فرم سینه
- احساس درد در سینه
- تغییرات پوستی
- تغییر پوزیشن نوک سینه
- ترشح از نوک سینه
ریسک فاکتورهای موثر در بروز سرطان سینه عبارتند از:
- چاقی و اضافه وزن
- مصرف زیاد مشروبات الکلی
- مصرف قرص های پیشگیری از بارداری
- سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان سینه
- ابتلا به برخی شرایط پزشکی
تشخیص سرطان سینه
در صورت مشاهده علائمی از ابتلا به سرطان سینه، پزشک با انجام تست هایی به تشخیص قطعی این سرطان می پردازد. تست هایی از قبیل:
- ماموگرافی، که همان تست اشعه ایکس از سینه است، در غربالگری سرطان سینه از سوی پزشک تجویز می شود. در صورتی که این تست، ناهنجاری را نشان دهد، نیاز به انجام تست های تشخیصی بیشتری خواهد بود.
- اولتراسوند، که با استفاده از امواج صوتی انجام می شود و تصاویر دقیقی از ساختارهای داخلی بدن را در اختیار پزشک قرار می دهد.
- بیوپسی (گرفتن نمونه بافت سینه)، این روش به کمک سوزن مخصوصی انجام می شود و بافت گرفته شده جهت بررسی های بیشتر زیر میکروسکوپ، به آزمایشگاه ارسال خواهد شد.
- MRI، این روش با استفاده از امواج رادیویی و مگنت انجام می شود و تصاویری از داخل سینه را در اختیار پزشک قرار می دهد.
درمان سرطان سینه
روش های درمان سرطان سینه عبارتند از:
- جراحی
- شیمی درمانی
- رادیوتراپی
گاهی نیاز است تا ترکیبی از روش های درمانی گفته شده برای بیمار در نظر گرفته شود. زمانی که صحبت از تعیین بهترین گزینه درمان می شود، پزشک به بررسی موارد زیر خواهد پرداخت:
- محل آغاز سرطان در سینه
- میزان پخش شدگی سرطان
- نوع سرطان
- ظاهر سلول ها زیر میکروسکوپ
- شرایط جسمانی بیمار
جراحی و رادیوتراپی در درمان سرطان سینه
در بسیاری از بیماران، درمان با جراحی آغاز می شود. انواع مختلفی جراحی وجود دارد که با توجه به اندازه و موقعیت سرطان می تواند شامل برداشتن بخشی از سینه (لامپکتومی) و یا برداشت کل بافت سینه (ماستکتومی) باشد.
اکنون به بررسی مزایا و معایب هر یک از روش های جراحی گفته شده می پردازیم.
- جراحی لامپکتومی
این جراحی که با عنوان جراحی محافظت از بافت سینه نیز شناخته می شود، تنها تومور و یا بخش کوچکی از بافت سالم اطراف برداشته خواهد شد. این جراحی به بیمارانی توصیه می شود که اندازه تومور کوچک است.
مزایای جراحی لامپکتومی (برداشتن ناحیه سرطان)
- کمک به حفظ بخش عمده ای از بافت سینه
- کمترین میزان تغییر
- دوره نقاهت چند هفته ای
معایب جراحی لامپکتومی
- نامتقارن شدن سینه ها نسبت به هم بعد از جراحی
- ادامه پیدا کردن رادیوتراپی به مدت سه تا پنج هفته
- در صورت بازگشت مجدد سرطان، امکان انجام رادیوتراپی وجود ندارد و جراحی ماستکتومی نیاز خواهد بود
مزایای جراحی ماستکتومی (برداشت کل بافت سینه)
- اطمینان از عدم بازگشت سرطان
- بدون نیاز به رادیوتراپی بعد از درمان
معایب جراحی ماستکتومی
- برداشت دائمی بافت سینه
- در صورت انجام جراحی بازسازی سینه، دوره نقاهت چند ماهه در انتظار بیمار می باشد
درمان دارویی
ممکن است هورمون درمانی و یا شیمی درمانی برای بیمار در نظر گرفته شود. این قیبل درمان ها معمولا بعد از جراحی توصیه خواهند شد تا احتمال بازگشت و عود مجدد سرطان به حداقل برسد.
ممکن است شیمی درمانی قبل از جراحی و به منظور کوچک تر شدن سلول های سرطانی نیز انجام شود.
در شیمی درمانی، مصرف داروهای ضد سرطانی (به صورت تزریقی و یا خوراکی) باعث نابودی سلول های سرطانی خواهد شد. این داروها از طریق گردش خون به سلول های سرطانی در بیشتر قسمت های بدن می رسند.
شیمی درمانی می تواند به عنوان درمان اصلی در سرطان سینه پیشرفته، زمانی که سرطان به سایر قسمت ها متاستاز داده باشد، در نظر گرفته شود. طول دوره درمان به میزان تاثیر شیمی درمانی بر روی سلول ها و میزان تحمل سلول ها بستگی دارد.
هورمون درمانی، فرمی از درمان سیستمیک است. به این معنا که به سلول های سرطانی در هر قسمت از بدن (نه منحصرا سینه) می رسد. این درمان مناسب خانم هایی است که گیرنده هورمون آن ها مثبت است.
این روش درمانی قبل از جراحی، احتمال بازگشت سرطان را کاهش می دهد.
انواع مختلفی هورمون درمانی وجود دارد که به روش های مختلف مانع تاثیر استروژن در رشد سلول های سرطانی می شوند. اما روند کلی درمان به این صورت است که یا سطح هورمون استروژن پایین می آید و یا روند رسیدن استروژن به سلول های سرطانی مسدود خواهد شد.
مراقبت های بعد از درمان سرطان
حتی بعد از اتمام پروسه درمان سرطان سینه، مراجعه به پزشک و چکاپ، از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. از جمله اقدامانی که بعد از درمان توصیه می شوند، عبارتند از:
- مراجعه به پزشک هر چند ماه یک بار
- ماموگرافی. در صورتی که جراحی محافظت از بافت سینه انجام شده باشد، ماموگرافی باید هر شش تا دوازده ماه یک بار انجام شود.
- معاینات لگنی. در مواردی که هورمون درمانی با تاموکسیفن و یا تورمیفن انجام شده باشد، انجلم معاینات لگنی سالی یک بار ضروری است، چرا که این داروها احتمال بروز سرطان رحم را افزایش می دهند.
- تست تراکم استخوان.
- سایر تست ها مانند آزمایش خون و یا تست های تصویربرداری
این نکته را در نظر داشته باشید که خانم های مبتلا به سرطان سینه، در معرض ابتلا به سایر سرطان ها نیز قرار دارند. به همین خاطر، رعایت اقدامات گفته شده به شدت توصیه می شود.
