تاثیر سوارکاری خانم ها بر عضلات کف لگن
بر اساس تحقیقات به نظر نمی‌رسد که اسب سواری به صورت تفریحی عامل خطری جهت اختلالات کف لگن باشد. مونیکا اوربویچ (Monika Urbowicz) و همکارانش در لهستان جهت مقایسه وضعیت کف لگن در خانم‌هایی که به صورت تفریحی اسب سواری منظم داشتند، با خانم‌هایی که از لحاظ فیزیکی فعال بودند و همچنین خانم‌هایی که هیچ گونه فعالیت بدنی حتی به صورت تفریحی انجام نمی‌دادند تحقیقاتی را انجام داده اند. ما در این مقاله تنها به تاثیر سوارکاری بر عضلات کف لگن خانم ها صحبت خواهیم کرد پس اگر با میزان تاثیرات این فعالیت بدنی آشنا نیستند تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
در نتیجه‌ی تحقیقات اعلام شد که سوارکاری یک فعالیت بدنی است که نیاز به تلاش متوسطی دارد و اثرات مثبتی بر کمردرد دارد، همچنین می‌تواند مهارت‌های حرکتی، تنش عضلانی، وضعیت بدن و تعادل را بهبود ببخشد و در عین حال سطح هورمون استرس کورتیزول در بزرگسالان را کاهش و سطح سروتونین را افزایش می‌دهد.
بر اساس تحقیقات انجام شده اسب سواری موجب بهبود کیفیت زندگی آنها و افزایش اشتیاق جهت انجام تمرینات ورزشی می‌شود.
بیشتر بخوانید=> مشکلات کف لگنی
سوارکاری به صورت مستقیم هم در هنگام حرکت در زمان سوارکاری و هم در مکانی که وزن آنها را روی زین اسب تحمل می‌نماید بر لگن خانم‌ها اثر می‌گذارد.
تحقیقات قبلی نشان داده بود که فشار در کف لگن خانم‌ها با افزایش سرعت دویدن اسب افزایش می‌یابد و بیشترین فشار در هنگام چهار نعل دویدن اسب به کف لگن خانم‌ها وارد می‌شود.
آنها اشاره کردند که تحقیقات وسیعی در این زمینه انجام شده است، بر اساس نتایج یکی از تحقیقات، سوارکاری هیچ گونه اثر منفی بر عملکرد جنسی و یا وضعیت دستگاه ادراری تحتانی ندارد. با این وجود هنوز هیچ گونه تحقیق چاپ شده‌ای به صورت گسترده به بررسی و ارزیابی تاثیر سوارکاری خانم‌ها بر عضلات کف لگن انجام نشده است.
بر اساس این مطالعه 140 خانم سالم در بازه سنی بین 17 تا 61 ساله در 3 گروه اصلی وارد تحقیقات شدند:
46 فردی که اسب سواری می‌کردند.
47 نفر از لحاظ بدنی فعال بودند اما سوارکار نبودند.
47 نفر از لحاظ فیزیکی هیچ گونه فعالیتی انجام نمی‌دادند.
از تمامی این سه گروه درخواست شده تا پرسشنامه ی استرالیایی که مربوط به کف لگن است را تکمیل نمایند. این پرسشنامه به گونه‌ای طراحی شده بود که تمام مشکلات بالقوه لگن مانند عملکرد مثانه، عملکرد روده، افتادگی اندام‌های تناسلی و عملکرد جنسی همگی به طور کامل در آن لحاظ شده بود.
علائم و اختلالات بر اساس شدت، تاثیر آن بر کیفیت زندگی و اختلال‌هایی در زندگی افراد ایجاد می کند در یک مقیاس 4 رتبه‌ای برای هر عارضه اندازه‌گیری شد و نمره‌ی کمتر به معنای داشتن مشکلات کمتر است.
بر اساس نتایج این مطالعه میانگین کمترین نمره مربوط به خانم‌هایی بود که سوارکاری می‌کردند و بالاترین نمرات مربوط به افرادی که بود که هیچ گونه فعالیت نداشتند.
بیشترین تفاوت آماری معنادار در عملکرد روده مشاهده شد. مشکلات مربوط به حرکات روده در خانم‌های غیرفعال به طور قابل توجهی در مقایسه با خانم‌های سوارکار و خانم‌هایی از لحاظ بدنی فعال بودند بیشتر بود.
بر اساس نتایج منتشر شده عملکرد جنسی در خانم‌های سوارکار کمی بهتر از خانم‌های گروه مرجع ارزیابی شد، آنها همچنین افزودند با اینکه از لحاظ آماری این نتیجه تائيد نشده است اما مشاهداتی وجود دارد که تائید می‌نماید اسب سواری تاثیر منفی بر این قسمت از زندگی سوارکاران ندارد.
نتایج این تحقیقات با نتایج مطالعه ای که در سال 2009 انجام شده بود تطابق دارد.
محققان اعلام کردند که بر اساس نتایج پرسشنامه، اسب سواری تفریحی تاثیر منفی بر نواحی حسی کف لگن ندارد. در صورتی که با تاثیرات فعالیت فیزکی با عضلات کف لگن آشنا نیستند می توانید به این مقاله مراجعه کنید.
همچنین بیان کردند مشخص نیست که احتمال بروز این خطرات در خانم هایی که این نوع از فعالیت‌ها شرکت می‌نمایند در ادامه زندگی وجود داشته باشد، به همین منظور جهت ارزیابی تاثیر سوارکاری بر عضلات کف لگن در حوالی دوره یائسگی و پس از آن باید مطالعات بیشتری انجام شود.
بنابراین در تحقیقات آینده پیش فعالی و بازتاب فعالیت‌ها در حین اسب سواری بر عضلات کف لگن باید هم در خانم‌های که دچار اختلال در عملکرد کف لگن هستند و هم افرادی که مشکلی در عضلات کف لگن ندارند به درستی آنالیز و بررسی شود.
این گونه مطالعات به محققان اجازه می‌دهند که احتمال پتانسیل درمانی اسب سواری در رابطه با اختلالات عملکرد کف لگن را مورد ارزیابی قرار دهند.
بر اساس یافته‌های این مطالعه می‌توان نتیجه گرفت که اسب سواری تفریحی عامل خطری جهت اختلالات کف لگن، عوارض مرتبط با کف لگن در خانم‌ها نمی‌باشد.
