غذاهایی که مثانه را تحریک می کنند

حتما کنجکاو هستید که بدانید چگونه می‌توانید از کف لگن خود محافظت نمائید؟ می خواهید تا تمرین و تقویت مثانه را بیاموزید؟ ما در این مقاله در خصوص این موضوع صحبت کردیم. به طور کلی، متخصصان توصیه می‌نمایند برای افزایش ظرفیت مثانه پیش از رفتن به سرویس بهداشتی چند دقیقه صبر نمائید و حتما به میزان کافی آب بنوشید و حتما غذاهای حاوی فیبر را در برنامه‌ی غذایی خود بگنجانید. اما این سوال به وجود می‌آید: آیا چیزی در برنامه‌ی روزانه‌ی ما وجود دارد که جهت سلامت مثانه باید از آن پرهیز نمائیم؟

بنا بر صحبت‌های دکتر بتسی گرین لیف، متخصص زنان-ارولوژی و کف لگن، پاسخ به این سوال کاملاً مثبت می‌باشد. “غذاهایی وجود دارد که می‌تواند مثانه را تحریک نماید” که در ادامه بیشتر در مورد آن ها صحبت خواهیم کرد.

غذاهایی که می‌توانند مثانه را تحریک نمایند

موادی در بعضی از غذاها وجود دارد که پس از فرآوری می‌توانند از کلیه‌ها عبور کرده و وارد ادرار شوند. باید توجه داشته باشیم این غذاها به طور ذاتی غذاهای مضری نیستند اما اگر در حال حاضر دچار مشکلاتی در سلامت مثانه‌ی خود می‌باشید، ممکن است لازم باشد مصرف آنها را محدود نمائید.

• غذاهای اسیدی: اگر دچار مشکلاتی در مثانه هستید یکی از موارد کلیدی که در غذاهای مصرفی باید به آن توجه داشته باشید غذاهای حاوی مواد اسیدی می‌باشد. غذاهای اسیدی مانند مرکبات و گوجه فرنگی می‌توانند موجب تحریک مثانه شوند. شکلات و انواع ترشی ها نیز به دلیل خواص اسیدی که دارند در این لیست قرار می‌گیرند.
• نوشابه‌های گازدار: علاوه بر غذاهای اسیدی، نوشابه‌های گازدار نیز می‌توانند مشکلات مثانه را افزایش دهند.
• کافئين: کافئین ادرار آور بوده و موجب تحریک مثانه می‌شود، اما در صورتی که دچار مشکل مثانه هستید ممکن است بخواهید از مصرف آن جلوگیری نمائید. حتی قهوه بدون کافئين نیز می‌تواند مثانه را تحریک نماید. بنابراین اگر در حال حاضر مشکلات مثانه دارید، ممکن است بخواهید از مصرف قهوه اجتناب کنید.

بیشتر بخوانید: بی اختیاری اداری و انواع آن

ما تاکید می‌نمائیم که اگر دچار هیچ مشکلی در سلامت مثانه‌ی خود نیستید، از مصرف این غذاها لذت ببرید. متخصصین ما نمی‌گویند که هیچ وقت این غذاها را نخورید زیرا در صورتی هیچ مشکلی در سلامت مثانه‌ی خود ندارید، غذاهایی که نام بردیم برای سلامت شما خواص بسیار زیادی را به همراه خواهد داشت.

اما اگر شما به دنبال تقویت عضلات خود هستید ممکن است بخواهید مصرف این غذاها را محدود نمائید تا ببینید چه احساسی خواهید داشت.

کلام آخر

نکته‌ی مهمی که باید به آن توجه نمائید این است که در هنگام غذا خوردن سلامت مثانه‌ی خود را نیز در نظر داشته باشید و اگر دچار هرگونه مشکلی در مثانه‌ی خود هستید از مصرف غذاهای اسیدی مانند مرکبات، گوجه فرنگی، شکلات، الکل و همچنین کافئین و نوشیدنی‌های گازدار خودداری نمائید. این بدان معنی نیست که این غذاها ذاتاً غذاهای مضری برای سلامتی می‌باشند بلکه محدود کردن مصرف آنها برای افرادی که احتیاج به مقداری مراقبت بیشتر از مثانه دارند می‌تواند مفید باشد.

زخم مقعد چست و علائم مهم آن

زخم مقعد در واقع نوعی بیماری در ناحیه مقعد است که از علائم مهمی چون احساس درد برخوردار می باشد ولی شاید ندانید که علت بروز چنین مشکلی در ناحیه مقعد چیست؟ یا چه روش درمانی برای این بیماری مناسب است؟ توجه داشته باشید که ناحیه مقعد یکی از حساس ترین قسمت های بدن است که بروز هر نوع بیماری می تواند باعث ایجاد مشکلات بسیار زیادی در افراد شود، پس شناخت تمامی بیماری های این ناحیه بسیار مهم است تا در صورت مشاهده هر یک از علائم بتوان هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کرد.

زخم مقعدی به چه دلیلی ایجاد می شود؟

توجه داشته باشید که زخم مقعدی در خانم ها و هم در آقایان ایجاد می شود که از مهم ترین علت آن می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• داشتن یبوست آن هم برای طولانی مدت
• داشتن زایمان طبیعی
• داشتن بیماری بواسیر یا شقاق
• عدم داشتن تحرک کافی و نشستن های طولانی پشت میز
• داشتن رابطه جنسی زیاد که می تواند پارگی مقعد را به همراه داشته باشد.
• وارد کردن فشار زیاد برای دفع مدفوع
• داشتن اسهال عفونی آن هم برای مدت زمان طولانی
• دفع مدفوع به کمک انگشتان

علائم یا نشانه های زخم مقعد

در صورت داشتن هر یک از علائم زیر هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید.

• مشاهده خون در مدفوع
• خونریزی مقعد
• داشتن درد در ناحیه نشیمنگاه
• عدم توانایی در نشستن
• داشتن احساس سوزش در ناحیه مقعد
• داشتن تب طولانی مدت که به دلیل عفونی شدن زخم است.

درمان زخم مقعد

روش های درمان زخم مقعد به شرح زیر می باشد:

1: اصلاح تغذیه

متاسفانه امروزه مصرف غذاهای فست فودی طرفداران بسیار زیادی دارد ولی توجه داشته باشید که مصرف این قبیل غذاها چون بسیار چرب و پر اویه است برای افرادی که دچار زخم مقعد هستند به شدت ممنوع می باشد.

در صورت داشتن زخم مقعد حتما توجه داشته باشید که به هیچ عنوان دچار خشکی مزاج نشوید از همین رو برای پیشگیری از بروز چنین حالتی انجام کارهای زیر می تواند بسیار کمک کننده باشد:

• مصرف مایعات کافی در طول روز.
• فعالیت های سبک مثل پیاده روی می تواند بسیار مفید باشد.
• حتما در وعده های غذایی خود سبزیجات یا مواد حاوی فیبر را قرار دهید.
• مصرف چای یا قهوه ممنوع می باشد.
• بعضی از آنتی بیوتیک ها مصرف آن منجر به ایجاد یبوست در فرد خواهد شد با وجود این شرایط لازم است تا هر چه سریع تر مصرف آن را قطع کنید، همچنین در صورت داشتن زخم مقعد جراح برای شما از آنتی بیوتیک های مخصوص برای التهاب مقعد تجویز خواهد کرد.
• حتما بهداشت را در ناحیه نشیمنگاه رعایت کنید.

پس توجه داشته باشید که تغذیه مناسب یک اصل برای درمان زخم مقعد به شمار می رود البته باید بدانید که به هیچ عنوان برای دفع مدفوع خود زور نزنید، بلند کردن اجسام سنگین و فعالیت های بدنی سخت باعث ایجاد فشار به ناحیه مقعد خواهد شد.

2: روش جراحی

زمانی که بهبودی کامل فرد با رعایت تغذیه مناسب حاصل نشد جراح از روش های درمانی دیگری نظیر جراحی استفاده می کند که می تواند به دو صورت یعنی لیزر و روش استاندارد جراحی باشد.

سوالات متداول

کلام آخر

گاهی زخم مقعد به تنهایی ایجاد نمی شود بلکه هموروئید و افتادگی روده را نیز ممکن است به همراه داشته باشد که جراح به منظور درمان، از روش جراحی همزمان برای این افراد استفاده خواهد کرد. جراحان مقعد همیشه این موضوع را مد نظر خود قرار می دهند که اگر زخم مقعد علائم دیگری نیز داشته باشد برای این افراد انجام کولونوسکوپی را تجویز خواهد کرد. داشتن این بیماری برای فرد بسیار آزار است ولی توجه داشته باشید با مشاهده هر یک از علائم زخم مقعد باید هر چه سریع تر برای جلوگیری از بدتر شدن به یک جراح عمومی مراجعه کرد تا بتوان بعد از بررسی های اولیه بهترین روش درمانی را انتخاب کرد.

تفاوت هموروئید و افتادگی روده

توجه داشته باشید که هموروئید و افتادگی روده در واقع دو نوع بیماری کاملا متفاوت هستند ولی تا حدودی علائم ان با یکدیگر یکسان است، ولی عت ایجاد بیماری کاملا با یکدیگر متفاوت است. ما در این مقاله می خواهیم تا به تفاوت هموروئید و افتادگی روده با یکدیگر صحبت کنیم پس اگر هر یک از علائم مربوط به این بیماری های ناحیه مقعد را داشتید لازم است تا هر چه سریع تر برای درمان به یک متخصص جراح عمومی مراجعه کنید تا با معاینه دقیق بتواند بهترین و مناسب ترین روش درمانی را برای شما انتخاب کند.

تفاوت بیماری هموروئید و افتادگی روده

در مورد تفاوت میان این دو بیماری باید گفت که به طور معمول از علائم یکسانی برخوردار هستند ولی در خصوص نحوه درمان باید اشاره کنیم که کاملا به نسبت هم تفاوت دارند. قبل از اینکه در مورد درمان هر دو این بیماری ها بخواهیم صحبت کنیم می بایست در ابتدا توضیح مختصری در مورد هریک از این بیماری ها داده شود.  

بیماری هموروئید

هموروئید در واقع به بخش ها و قسمت هایی در دیواره مقعد گفته می شود که از بافت های عروقی، عضله صاف، بافت همبند پوشیده شده است. حال زمانی که این عروق ملتهب و متورم شوند بیماری هموروئید ایجاد می شود. این بیماری در واقع از دو نوع خارجی و داخلی برخوردار می باشد.

افتادگی روده

پرولاپس رکتوم (افتادگی روده) به بیماری گفته می شود که در آن راست روده به سمت بیرون مقعد سر می خورد. افتادگی روده شامل افتادگی کامل و افتادگی جزئی می شود و همانطور که از نام آن مشخص است به نسبت هم کاملا متفاوت هستند. افتادگی جزئی زمانی رخ می دهد که تنها لایه مخاطی روده شل و به سمت بیرون سقوط کند، در مقابل افتادگی کامل عضلات این ناحیه بابالا رفتن سن، بارداری، یبوست و … سست و ضعیف شده و منجر به پایین آمدن روده به سمت مقعد می شود.

با توجه به تمامی توضیحات گفته شده در مورد هر یک از این بیماری های باید گفت که عمده تفاوت هموروئید و افتادگی روده این است که در بیماری هموروئید رگ های خونی که در دیواره مقعد و راست روده هستند متورم شده اما در مقابل آن در پرولاپس رکتوم، حرکت راست روده به سمت بیرون مقعد خواهد بود.

دلایل ابتلا به همورئید و افتادگی روده چیست؟

از جمله دلایل ابتلا به بیماری هموروئید و افتادگی روده به شرح زیر می باشد:

در بیماری همورئید افزایش سن، داشتن یبوست های مزمن، عدم رعایت یک رژیم غذایی مناسب می تواند علت اصلی ایجاد این بیماری باشد.

همچنین در افتادگی روده نیز وارد شدن فشار زیاد به روده ها، داشتن زایمان های زیاد، انجام فعالیت های سنگین بدنی و … می تواند از علت های رایج ابتلا به این بیماری باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد راه های درمان یبوست و پاسکازی روده حتما این مقاله از سایت دکتر طاهره هاشم را بخوانید.

شباهت های پرولاپس و هموروئید

درست است که هر دو این بیماری ها روش های درمانی مختلفی دارند ولی نقاط مشترک زیادی نیز با هم دارند که از مهم ترین آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• داشتن درد در ناحیه رکتوم به شکل مداوم
• دیدن خون در مدفوع
• دردناک بودن حرکات روده
• خروج مدفوع یا نشت آن در هنگام راه رفتن یا انجام فعالیت های ورزشی
• تیر کشیدن بافت های داخلی مقعد
• احساس خارش و سوزش مقعد

سوالات متداول

خلاصه مطلب

ما در این مقاله از سایت درکتر طاهره هاشم تنها در مورد تفاوت بیماری هموروئید و افتادگی روده صحبت کردیم همانطور که خوانید هر دو این بیماری ها از لحاظ ظاهری کاملا شبیه به هم دیگری هستند ولی با مراجعه به یک متخصص جراح عمومی و استفاده از روش های تشخیصی مناسب می توان آن ها به طور کامل تشخیص داد.

پرولاپس رکتوم (بیرون زدگی مقعد) چیست؟

پرولاپس رکتوم وضعیتی در بدن است که در آن رکتوم از طریق مقعد به عضلات انتهایی روده فشار آورد و باعث شده تا به بیرون از مقعد راه پیدا کند. این مشکل با هموروئيد که به دلیل تورم رگ‌های اطراف راست روده و مقعد اتفاق می‌افتد تفاوت دارد. در واقع رکتوم آخرین قسمت روده‌ی بزرگ و مقعد قسمتی است که مدفوع از طریق آن از بدن دفع می‌شود.

طبق آمار پرولاپس رکتوم از هر صد هزار نفر حدود 2 الی 3 فرد به آن مبتلا می شوند همچنین باید اشاره کنیم که خانم‌های بالا 50 سال 6 برابر بیشتر از آقایان به این مشکل مبتلا خواهند شد.

این بیماری به صورت خفیف تا شدید بروز پیدا می‌کند، موارد شدید ممکن است نیاز به درمان جراحی داشته باشد.

پرولاپس رکتوم در کودکان

این مشکل در کودکان بیشتر از بزرگسالان شیوع دارد و علت آن اغلب به دلیل عدم رشد عضلات آنورکتال می‌باشد، در مواقعی که کودک به دلیل عفونت‌های اسهالی و بیماری‌های التهاب روده مانند کولیت اولسراتیو نیز دچار تکرر مدفوع شود ممکن است پرولاپس رکتوم در آن‌ها رخ دهد. 90 درصد موارد سعی می‌شود تا بدون جراحی، این بیماری را در کودکان درمان نمود.

تفاوت پرولاپس رکتوم و هموروئيد

هر دو بیماری می‌توانند ناراحت کننده و دردناک باشند. علائم هر دو بیماری در برخی موارد می‌تواند شبیه هم باشد اما به صورت خلاصه می توان تفاوت آن‌ها را بدین صورت بیان نمود:

پرولاپس رکتوم: در این مورد رکتوم به سمت خارج حرکت می‌کند و گاهی موارد با خونریزی همراه است.

هموروئيد: همان طور که اشاره شد هموروئيد به دلیل رگ‌های خونی متورم در دیواره‌ی راست روده یا مقعد ایجاد می‌شود. هموروئید‌های کوچک معمولاً شیوع بالایی دارند که در برخی موارد ممکن است همراه با درد و خارش باشند. در هنگام خشک کردن مقعد معمولاً اثرات خون روی دستمال توالت قابل مشاهده می‌باشد.

بیشتر بخوانید=> هموروئید در بارداری

انواع پرولاپس رکتوم

سه نوع پرولاپس روده وجود دارد که با توجه به حرکات راست روده طبقه بندی می‌شوند:

علائم پرولاپس رکتوم

علائم این بیماری به مرور ایجاد می‌شود، اولین علامتی که ممکن است باعث شود شما متوجه این بیماری شوید احساس برآمدگی در ناحیه مقعد است که باعث شده تا فرد احساس کند که روی یک توپ نشسته است.

اگر از یک آینه استفاده کنید می‌توانید برآمدگی قرمز رنگی را ببینید که از داخل مقعد خارج شده است.

سایر علائم عبارتند از:

• بخشی از رکتوم در حین عمل دفع ممکن است خارج شود اما پس از آن به راحتی در جای خود قرار می‌گیرد.
• در هنگام راه رفتن، نشستن، ورزش و سایر فعالیت‌های بدنی نیز ممکن است حس کنید بخشی از رکتوم از مقعد بیرون می‌آید.
• خونریزی از دیواره‌ی داخلی رکتوم
• مشکل در کنترل حرکات روده به صورت مایع، جامد و گاز
• 30 تا 67 درصد افرادی که مبتلا به پرولاپس رکتوم هستند ممکن است مبتلا به یبوست مزمن و 15 درصد بیماران دچار اسهال می باشند.

دلایل پرولاپس رکتوم

از جمله دلایل ابتلا به این عارضه به شرح زیر می باشد:

• آسیب عصبی: آسیب به اعصابی که عضلات مقعد و رکتوم را کنترل می‌نماید می‌تواند منجر به ایجاد این بیماری شود. از جمله مهم ترین مواردی که می تواند منجر به آسیب دیدگی اعصاب این ناحیه شود به شرح زیر می باشد:
• بارداری یا زایمان سخت
• آسیب به ستون فقرات
• جراحی در محدوده‌ی لگن
• ضعیف شدن اسفنکتر مقعد

این ماهیچه خروج مقعد از راست روده را تحت کنترل دارد و از خروج غیر ارادی مدفوع جلوگیری می‌نماید. دلایل عمده‌ای که ممکن است موجب ضعیف شدن این ماهیچه شوند عبارتند از:

بارداری

زایمان

بالا رفتن سن

یبوست مزمن

فشاری که به دلیل مشکلات مزمن در حرکات روده ایجاد می‌شود می‌تواند منجر به حرکت رکتوم به سمت پایین شود. همچنین زور زدن در هنگام دفع اگر چندین سال به صورت مداوم ادامه داشته باشد نیز می تواند منجر به پرولاپس رکتوم شود.

بیشتر بخوانید=> درمان یبوست و پاکسازی روده

درمان پرولاپس رکتوم

در موارد جزئی می‌توان با اصلاح رژیم غذایی قبل از اینکه شرایط وخیم شود به درمان بیماری پرداخت. اصلاح رژیم غذایی منجر به شل شدن مدفوع شده و از میزان فشار در هنگام دفع می‌کاهد.

اما در برخی مواقع که بیماری پیشرفت داشته است تنها درمان جراحی باید انجام شود.

جراحی می‌تواند از طریق شکم یا اطراف مقعد انجام شود.

جراحی از طریق شکم

در این جراحی برشی روی شکم جهت بازگرداندن رکتوم به محل اصلی خود ایجاد می‌شود. این جراحی به رکتوپکسی شکمی نیز معروف است و ممکن است به صورت لاپراسکوپی و با استفاده از برش‌های کوچکتر از طریق دوربین و ابزار جراحی مخصوص انجام شود.

جراحی از طریق مقعد

دو نوع مختلف جراحی تحت عنوان رکتوسیگموئيدکتومی پرینه جهت درمان پرولاپس رکتوم وجود دارد که از طریق ناحیه پرینه (قسمتی که بین مقعد و دستگان تناسلی قرار دارد) انجام داده می شود.

روش التمایر: در این جراحی بخشی از رکتوم که بیرون زده است برداشته می‌شود و دو انتهای آن دوباره به یکدیگر متصل می‌شود.

روش دلورم: این روش برای افرادی که پرولاپس رکتوم در آن‌ها کوتاهتر می‌باشد مناسب است. در این روش پوشش خارجی رکتوم خارج می‌شود و باقی قسمت‌ها می بایست بخیه شود.

جراحی های گفته شده برای افرادی که دچار یبوست مزمن هستند و از همه مهم تر کاندید مناسبی برای لاپراسکوپی محسوب نمی شوند توصیه می شود.

دوره‌ی نقاهت پس از جراحی پرولاپس رکتوم چقدر طول می‌کشد؟

با توجه به نوع جراحی که انجام داده‌اید برخی موارد سرپایی بوده و فردای آن روز از بیمارستان مرخص می شوید یا حتی در بعضی از مواقع ممکن است بیمار به مدت 3 الی 5 روز در بیمارستان بستری شود.  

به طور کلی بیشتر افراد پس از 6 هفته به طور کامل بهبود می‌یابند و می‌توانند به فعالیت‌های عادی و روزمره‌ی خود بازگردند.

در مدت زمانی که در بیمارستان بستری هستید، رژیم غذایی شما ابتدا مایعات شفاف خواهد بود و سپس به آرامی می‌توانید غذاهای جامد را شروع کنید. در هنگام مرخص شدن از بیمارستان پزشک به شما دستورالعمل‌هایی را جهت جلوگیری از عود بیماری ارائه خواهد داد که برخی از آن‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• به میزان کافی آب بنوشید.
• به اندازه‌ی لازم فیبر مصرف کنید.
• جهت جلوگیری از یبوست از شل کننده‌های مدفوع استفاده نمائید.

جراحی از طریق شکم رکتوم را به سمت بالا کشیده و آن را در موقعیت طبیعی خود قرار می‌دهد. این جراحی ممکن است از طریق یک برش بزرگ طی یک جراحی باز انجام شود یا به روش لاپاراسکوپی و از طریق چند برش کوچک و ابزار جراحی مخصوص انجام داده شود.

جراحی دیگر که در اطراف مقعد صورت می‌گیرد شامل بیرون کشیدن بخش‌هایی از رکتوم و برداشتن آن به روش جراحی می‌باشد، سپس رکتوم دوباره به داخل برگردانده می‌شود و به روده بزرگ متصل می‌شود. این روش برای افرادی که کاندید مناسبی جهت جراحی از طریق شکم نیستند پیشنهاد می‌شود.

پزشک با توجه به شرایط شما یکی از این جراحی‌ها را پیشنهاد می‌کند، قبل از اینکه روش جراحی را قبول کنید بدون احساس خجالت از پزشک بپرسید که به چه علت این روش مناسب شما می‌باشد.

تشخیص پرولاپس رکتوم

پزشک ابتدا در مورد علائم بیماری و سوابق پزشکی قبلی از شما سوالاتی را می‌پرسد.

در مرحله‌ی بعد معاینه فیزیکی کامل انجام خواهد شد. پزشک با مشاهده رکتوم، با دستکش و از طریق انگشت خود سلامت و یا قدرت اسفنکتر مقعد و رکتوم را بررسی می‌نماید. در طول معاینه ممکن است پزشک از شما بخواهد که در وضعیت خاصی به گونه‌ای که در حال فشار آوردن جهت دفع مدفوع هستید، قرار بگیرید.

آزمایش‌هایی نیز جهت تشخیص پرولاپس رکتوم ممکن است تجویز شود. جهت انجام برخی از این آزمایش‌ها لازم است تا از چند ساعت قبل ناشتا باشید یا اینکه با استفاده از مصرف داروهای ملین اقدام به پاکسازی روده نمایید. برخی از این آزمایشات عبارتند از:

الکترومیوگرافی مقعدی: در این آزمایش قدرت عضلات و اعصاب راست روده مورد بررسی قرار می‌گیرد. نحوه‌ی انجام آزمایش بدین صورت است که الکترودهایی تا چند سانتی‌متر داخل رکتوم قرار می‌گیرد و بعد بررسی انجام می شود. زمان انجام آزمایش تنها چند دقیقه طول می‌کشد.

مانومتری آنورکتال: در این آزمایش لوله‌ای انعطاف پذیر به اندازه‌ی یک دماسنج که یک بالون و یک بادشکن به انتهای آن متصل است وارد راست روده‌ی شما می‌شود. در مدت زمان اتصال دستگاه، این لوله در چند قسمت از رکتوم قرار می‌گیرد و پاسخ به فشارها را مورد بررسی قرار می‌دهد.

تنقیه باریم: در این آزمایش مایعی حاوی باریم در رکتوم قرار می‌گیرد، در تصاویری که توسط اشعه ایکس تهیه می‌شود باریم به وضوح وضعیت رکتوم و راست روده را نشان می دهد.

کولونوسکوپی: در طی این آزمایش لوله‌ای نازک و قابل انعطاف که به دوربینی متصل است وارد رکتوم می‌شود و پزشک از طریق آن معاینات لازم را انجام خواهد داد.

دفکوگرافی: از اشعه ایکس یا ام آر آی جهت بررسی روده‌ی بزرگ حین دفع استفاده می کند.

مطالعه ترانزیت: در این آزمایش یک یا چند کپسول که حاوی مارکرهایی هستند بلعیده می‌شوند.، این مارکرها توسط تصویربرداری اشعه ایکس قابل مشاهده هستند. 5 روز پس از قورت دادن کپسول تصویربرداری‌هایی انجام خواهد شد تا نحوه‌ی عبور مارکرها از روده مشاهده شود.

پیشگیری از پرولاپس رکتوم

پرولاپس رکتوم همیشه قابل پیشگیری نیست اما با رعایت نکاتی جهت سلامت روده می‌توانید خطر ابتلاء به آن را کاهش دهید.

جهت پیشگیری از یبوست این نکات را رعایت فرمائید:

• غذاهای پر فیبر مانند میوه‌ها، سبزیجات، سبوس و لوبیا را در رژیم غذایی خود بگنجانید.
• استفاده از غذاهای فرآوری شده را کاهش دهید.
• مصرف آب را افزایش دهید.
• اگر نمی‌توانید هر روز ورزش کنید، حداقل چند روز در هفته به انجام تمرینات و حرکات ورزشی بپردازید.
• با استفاده از مدیتیشن و سایر تکنیک‌های آرام سازی، استرس خود را کنترل نمائيد.

بیشتر بخوانید => درمان خونریزی مقعد

موارد اورژانسی

در موارد شدید بیماری ممکن است پرولاپس رکتوم موجب شود جریان خون قسمتی از رکتوم قطع شود، این مورد یک مورد اورژانسی محسوب می‌شود و احتیاج به مداخله‌ی فوری پزشکی دارد.

عدم درمان به موقع می‌تواند منجر به قانقاریا و مرگ شود.

علائم این مورد عبارتند از:

احساس درد و ناراحتی در شکم

حرکات روده‌ای ناقص

بی‌اختیاری

عبور توده‌ای از مقعد

عوارض پرولاپس رکتوم

• زخم‌هایی که می‌تواند منجر به خونریزی و درد شود.
• آسیب به اسفنکتر در واقع این بخش عضله‌ای حلقه‌ای شکل است که موجب باز و بسته شدن مقعد می‌شود و اگر آسیب ببینید موجب اختلال در عملکرد آن می‌شود.
• بی‌اختیاری مدفوع

پرولاپس رکتوم بیماری است که شیوع آن بالا نیست اما در صورت بروز می‌تواند بسیار ناراحت کننده باشد. بنابراین لازم است هر چه سریعتر و در مراحل اولیه به پزشک مراجعه نمائید.

هر آنچه باید در مورد خونریزی رکتوم (خونریزی مقعدی) بدانید!

اگر بعد از دستشویی رفتن متوجه مقداری خون قرمز روشن یا سیاه رنگ در کاسه توالت شدید یا اینکه روی دستمال توالت یا روی مدفوع خود خون مشاهده کردید  به احتمال زیاد دچار خونریزی از مقعد شده‌اید. هموروئيد شایعترین دلیل خونریزی از مقعد می‌باشد اما دلایل دیگری نیز ممکن است موجب خونریزی از مقعد شود. در ادامه به بررسی این موضوع می‌پردازیم پس تا انتهای این نوشتار همراه ما باشید.

شایع ترین دلایل خونریزی از مقعد

خونریزی مقعد با توجه به شدید یا خفیف بودن آن می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد، اما شایعترین دلایل آن عبارتند از:

• شقاق (فیشر) یا زخم مقعد: زخم‌های کوچک در پوشش اطراف مقعد می‌باشد که در هنگام دفع منجر به خونریزی می‌شود. این پارگی‌ها و زخم‌ها ممکن است به علت یبوست یا در هنگام زایمان ایجاد شده باشند.
• آنژیودیسپلازی:  شرایطی است که به دلیل بزرگ شدن عروق خونی در روده ایجاد می‌شود، این عروق می‌توانند دچار پارگی و خونریزی شوند.
• هموروئید: به بافت‌هایی گفته می‌شود که از رگ‌های خونی و فیبرهای ماهیچه‌ای تشکیل شده است و می‌تواند منجر به خونریزی از مقعد شود، هموروئيد موجب درد نمی‌شود اما گاهی اوقات ممکن است از مقعد بیرون بزند و شرایط ناراحت کننده‌ای را برای بیمار ایجاد نماید.
• یبوست: زمانی که مدفوع سفت و خشک باشد، برای خروج آن به ناحیه مقعد فشار شدیدی وارد می‌شود که این فشار می‌تواند منجر به خونریزی شود.
• پولیپ مقعد یا کولورکتال: پولیپ زائده‌هایی هستند که در اکثر نقاط بدن می‌تواند ایجاد شود اما اگر در روده تشکیل شود ممکن است منجر به خونریزی مقعدی شود. پولیپ‌ها زائده‌های سرطانی نیستند اما برخی از آن‌ها در طولانی مدت ممکن است منجر به بروز بدخیمی‌هایی شوند.
• زخم‌ها: هنگامی که اصطکاک در مسیر روده گوارش شدید باشد، ممکن است منجر به ایجاد زخم شود. اگر زخم در قسمت بالای روده باشد و دچار خونریزی شود منجر به مدفوع سیاه و قیری رنگ می‌شود اما زخمی که در قسمت پایین‌تر ایجاد شده باشد باعث خون قرمز و روشن می‌شود. البته این قاعده همیشه مصداق نداشته و باید توسط پزشک مورد بررسی قرار بگیرد.
• سرطان مقعد یا روده بزرگ: زمانی که تومور تشکیل می‌شود جهت رشد به رگ‌های خونی فراوانی احتیاج دارد، در صورت بروز هرگونه پارگی در این رگ‌های خونی جدید ممکن است خونریزی ایجاد شود. تنها 3.4 درصد از خونریزی‌های مقعد به دلیل سرطان روده بزرگ اتفاق می‌افتد.
• بیماری التهاب روده: این بیماری‌ها شامل کولیت اولسراتیو و کرون می‌باشند. خونریزی در این بیماری‌ها همراه با اسهال و درد در ناحیه مقعد ممکن است ایجاد شود.
• بیماری دیورتیکولار: دیورتیکول، برآمدگی‌های کوچک به شکل کیسه در روده بزرگ هستند که به مرور زمان ممکن است دچاره پارگی و خونریزی شوند. این بیماری اگر بدون علامت باشد به آن دیورتیکولوز می‌گویند اما اگر همراه با التهاب باشد دیورتیکولیت نامیده می‌شود، به مجموع این دو بیماری دیورتیکولار گفته می‌شود.
• عفونت: عفونت روده یا عفونتی که به دلیل باکتری‌هایی مانند سالمونلا ایجاد شده باشد می‌تواند منجر به خونریزی از مقعد شود.
• برخی از شرایط مانند کمبود ویتامین K، هموفیلی، کاهش تعداد پلاکت‌ها که به آن ترومبوسیتوپنی گفته می‌شود نیز ممکن است منجر به خونریزی مقعدی شوند.
• آسیب به دستگاه گوارش فوقانی: مشکلاتی در معده و یا حتی مری ممکن است منجر به خونریزی از رکتوم شود. اگر خونری در دستگاه گوارش فوقانی ایجاد شده باشد منجر به مدفوع سیاه و قیری می‌شود.

مواردی مانند واکنش های آلرژیک به مواد غذایی نیز ممکن است منجر به خونریزی‌های مقعد شوند که البته این مورد زیاد شایع نمی‌باشد.

علائم نشان دهنده خونریزی مقعد

مهمترین نشانه خونریزی از مقعد همان طور که ذکر کردیم وجود خون روی دستمال توالت و کاسه توالت می‌باشد. رنگ خون می‌تواند موارد مختلفی را بیان نماید، خون قرمز روشن نشان‌دهنده‌ی خونریزی در قسمت‌های پایین دستگاه گوارش مانند روده بزرگ می‌باشد اما خون تیره می‌تواند به دلیل خونریزی از روده کوچک یا قسمت‌های ابتدای روده بزرگ ایجاد شده باشد. مدفوع سیاه و قیری رنگ نیز می‌تواند نشانه‌ای از خونریزی از معده یا قسمت‌های فوقانی روده کوچک باشد.

علائم دیگری که همراه با خونریزی مقعد ممکن است ایجاد شود که عبارتند از:

حالت گیجی

غش کردن

سرگیجه

درد در ناحیه رکتوم

درد یا گرفتگی شکم

راه های تشخیص خونریزی رکتوم

به منظور تشخیص خونریزی رکتوم روش های مختلفی وجود دارد که به شرح زیر می باشد:

• ابتدا پزشک سوالاتی را در مورد زمان شروع علائم و نوع خونریزی مطرح می‌نماید.
• در مرحله بعد معاینه فیزیکی جهت مشاهده ناحیه آسیب دیده انجام می‌شود. ممکن است در این مرحله پزشک از یک دستکش چرب جهت بررسی مشکلاتی مانند هموروئيد در داخل مقعد استفاده نماید.
• آندوسکوپی: در این روش لوله‌ای که ابتدای آن دوربینی متصل شده است وارد مقعد می‌کنند تا ناحیه به طور دقیق مورد بررسی قرار بگیرد. سیگموئيدسکوپی و کولونوسکوپی مثال‌هایی از این آزمایش هستند.
• آزمایش خون جهت ارزیابی میزان خونریزی و بررسی کم‌خونی
• آزمایش مدفوع جهت بررسی خونریزی‌های کوچک که با چشم نمی‌توان تشخیص داد.
• شستشوی معده زمانی که پزشک به مشکل در معده شک داشته باشد لوله‌ای را از طریق بینی وارد معده می نماید تا محتویات آن را خارج کند و به و بررسی محل خونریزی بپردازد.
• اسکن یا رادیولوژی که ممکن است همرا با باریم انجام شود.

روش‌های درمان

در مرحله اول می‌توانید از درمان‌های خانگی استفاده نمائید و در صورت موثر نبودن این روش باید برای درمان به پزشک متخصص مراجعه نمائيد.

• استفاده از حمام آب گرم
• استفاده از پمادهای بدون نسخه جهت کاهش سوزش
• جهت درمان یبوست راهکارهای زیر پیشنهاد می‌شود:
• استفاده از غذاهای پر فیبر

• استفاده از ملین‌ها
• ورزش
• تمییز نگه داشتن ناحیه رکتوم
• مصرف آب به میزان کافی
• مداخلات پزشکی

اگر درمان‌های خانگی موثر نباشد باید روش‌های درمان پزشکی را شروع نمائيد که شامل این موارد می‌باشند:

• درمان با لیزر
• جراحی
• بستن باند لاستیکی
• شقاق ممکن است خود به خود درمان شود اما در صورت بروز عفونت آنتی بیوتیک‌ تجویز می‌شود.
• اگر خونریزی به دلیل سرطان روده باشد روش جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی پیشنهاد می‌شود.
• اگر خونریزی به دلیل پولیپ ایجاد شده باشد، در صورتی که پولیپ‌ها بزرگ باشند یا تعداد آن‌ها زیاد باشد ممکن است در حین کولونوسکوپی پزشک آن‌ها را خارج نماید.

منبع:

https://www.healthline.com/health/rectal-bleeding